حیات

 امیر مؤمنان علی(ع) به سوی مسجد روانه شد، وقتی که به مسجد رسید دید شخصی کنار در مسجد توقف کرده و بسیار اندوهگین است، به او فرمود:

چرا غمگین هستی؟

او گفت: ای امیر مؤمنان! به خاطر مصیبت فوت پدر (و مادر) و برادر، گرفتار شده ام که می ترسم دق کنم.

امیر مؤمنان: تو را سفارش می کنم به تقوا و پرهیزکاری، صبر و مقاومت کن تا به پیامد (نیک) آن برسی، و این را بدان که صبر و استقامت در امور، همانند سر، نسبت به بدن است، هرگاه پیکری بدون سر باشد، فاسد گردد، همچنین اگر شئون زندگی انسان، دارای صبر و استقامت نباشد، آن شئون تباه شده و متلاشی می گردد

اصول کافی /باب الصبر، حدیث 13، ص 91، ج 2.

هر که بر مصیبت صبر کند تا آن را به بهترین وجه با آرامش بگذارند، خداوند سیصد درجه برایش مى‏نویسد که میان هر درجه تا درجه دیگر به اندازه فاصله میان آسمان و زمین باشد

اصول کافی، ج 2، ص 91.

این یک حقیقت است که اگر انسان به درجه ای از شناخت خدای متعال برسد و او را در خوشایند و ناخوشایند زندگی خویش همواره بینا و همراه ببیند و آگاه باشد که هیچ اتفاق و رویدادی از دیدگان او مخفی نیست ، قطعا توانش برای تحمل مصائب خیلی افزون میشود چراکه ناظر دیدن خداوند به هنگام فقدان یک عزیز، آدمی را به مصلحت و حکمت این فقدان و در واقع  مصلحت پس گیری عزیزان رهنمون میسازد