حیات

مهربانی با مردم را مرام و عادت خویش قرار ده و با همه دوست و مهربان باش و برای آنان چونان درنده ای خونخوار مباش که خوردن آنان را غنیمت دانی؛ زیرا انسان ها از دو حال خارج نیستند: یا همکیش و هم عقیده تواند و یا هم نوع و هم زاد تو.(1)

این جملات نه از کوروش کبیر است نه از سیاست مداران و نظریه پردازان غربی  و نه بر مبنای مکاتب ایسمی است..این جمله یکی از جملات گهربار شخصی است که سیاست و حاکمیت را با اخلاق در آمیخت.

ایشان همان شخصی است که برای فرمان روایان وظایفی را ترسیم میکند که بسیار دشوار و خطیر است به گونه ای که فقط و فقط افراد خاصی با توانایی ها و صلاحیت های معینی حق داشته باشند متصدی امور مردم شوند ...

ایشان حکومت بر مردم را امانتی می داند که به حاکم سپرده شده است(2) تا براساس آن، حقی را به پا دارد و باطلی را نابود سازد.(3) 

پس سیاست مداران و حاکمان بیش از هر شخص دیگیر باییستی به اصول اخلاقی پایبند بوده و سعی نمایند در امور حکومتی رعایت مسائل اخلاقی را در اولویت امور خویش قرار دهند..

این جملات جملات گهربار شخصی نیست جز سردار شجاع صدر اسلام امیر مومنان علی علیه السلام

رفقای عزیزم ؛ خواندن نامه ی 53 نهج البلاغه خالی از لطف نیست...

1 . نهج البلاغه، نامه 53.

2. نهج البلاغه، نامه 5.

3 . همان، خطبه 33.