حیات

هر شخصی که کمی منصف باشد و به زحمات و رنج های پدر و مادرش توجه کند ،قطعا نیکی های آنها را از فراموش نخواهد کرد..

امام چهارم شیعیان میفرمایند :

 حق مادرت آن است که بدانی، او به گونه ای تو را حمل کرد که هیچ کس کسی را چنین حمل نکرده است و چنان ثمره ای از قلبش را به تو داده است که هیچ کس به کسی نمی دهد. او با جوارحش تو را حفظ کرده و هراسی از آن نداشته است که با وجود گرسنگی، تو را سیر و با وجود تشنگی، تو را سیراب کند و تو را بپوشاند. در حالی که خود برهنه است، خویشتن را در آفتاب، سایبان تو سازد و از برای تو از خواب دست کشد و تو را از گرما و سرما حفظ کند تا برای او باقی بمانی و تو نمی دانی سپاسش را به جای آری، مگر به یاری و توفیق الهی.

رساله ی حقوق امام سجاد علیه السلام

آِیا چنین انسان هایی مستحق محبت و مهربانی ما فرزندان نیستند؟؟؟

خداوند مهربان در قرآن مجید می فرماید:

وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ

برای‌ پدر و مادرت‌، بالهای‌ ذلّت‌ و خشوع‌ خود را از روی‌ رحمت‌ بگستران‌، و پائین‌ بیاور(کنایه از محبت فراوان).

(اسراء: 24)

به نظر بنده بهترین و ساده ترین راه برای ابراز محبت به والدین عزیز نرم خویی و مهربانی در گفتار است..

خداوند در قرآن کریم در توصیه ای نیکو به همه آدمیان می فرماید:

«وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً کَریمًا؛ با آنان با احترام سخن بگوی. 

(اسراء: 24)

 محبت زبانی برای جلب رضایت ایشان لازم است اما کافی نیست لذا باید گامی دیگر و محکمتر برداشت  و آن احسان عملی به ایشان است به این صورت که در امور مختلف  مطیع ایشان باشیم  مگر آن جایی که اطاعت والدین تضادّی با اطاعت خداوند داشته باشد یعنی خدای نکرده (که البته در اکثر خانواده ها ان شاءالله اینگونه نیست )ایشان کاری از ما بخواهند که انجام آن حرام یا منجر به حرامی بشود که تنها در این صورت میشود از اطاعتشان سر باز زد

قرآن کریم میفرماید :

یا اَیهَا الَّذینَ امَنُوا لا تَتَّخِذُوا ابائَکمْ وَ اِخْوانَکمْ اَوْلِیاءَ اِنِ اسْتَحَبُّوا الْکفْرَ عَلَی الاْیمانِ وَ مَنْ یتَوَلَّهُمْ مِنْکمْ فَأولئِک هُمُ الظّالِمُونَ. (توبه 24)

ای اهل ایمان! شما پدران و برادران خود را نباید دوست بدارید، اگر آنها کفر را بر ایمان ترجیح دهند، و هر کس از شما آنان را دوست بدارد، بی شک، ستمکار است.

حسن ختام حرف بنده این حدیث زیبا باشد از نبی مکرم اسلام:

 فقال رسول الله(ص):

فقر مع والدیک فوالذی نفسی بیده لانسهما بک یوما و لیلة خیر من جهاد سنة

مردی خدمت پیامبر اکرم(ص) آمد و گفت:

پدر و مادر پیری دارم که به خاطر انس با من مایل نیستند به جهاد بروم، 

رسول خدا(ص) فرمود:

پیش پدر و مادرت بمان، قسم به آنکه جانم در دست اوست انس یکروز آنان با تو از جهاد یکسال بهتر است. (البته در صورتی که جهاد واجب عینی نباشد).