حیات

در گفتار قبل به معنای توکل اشاره نکردیم که  جا دارد این نقص را اینجا جبران کنیم :

در روایتی پیامبر(ص ) از جبرئیل می پرسند:

 «ما التوکل علی الله عزوجل ؟ فقال : العلم بان المخلوق لایضر و لاینفع و لایعطی و لایمنع و استعمال الیاس من الخلق فاذا کان العبد کذالک لم یعمل لاحد سوی الله و لم یرج و لم یخف سوی الله و لم یطمع فی احد سوی الله فهذا هو التوکل ؛

 توکل برخدای عزوجل چیست ؟ جبرئیل عرض کرد: علم داشتن به این که مخلوق نه زیانی می رساند ونه سودی می بخشد و نه می دهد و نه باز می دارد

. میزان الحکمه ، ج 10، ص 676

پس توکل به خدا یعنی اعتماد محض به خدای متعال و واگذار کردن امور به او..

اشتباه نشود دوستان ؛

ما نمیگوییم که توکل یعنی دست روی دست گذاشتن یا نمیگوییم اسباب را نادیده گرفتن بلکه میگوییم باید سراغ اسباب رفت لکن در گوشه ی ذهنمان همیشه این راداشته باشیم که : 

این اسباب چیزی از خودشان ندارند ، استقلالی برای انجام امور ندارند و  فقط در حد سبب هستن و آنی که همه ی کاره ی عالم است  خدای متعال است

امام جواد علیه السلام :

ثَلَاثٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ لَمْ یَنْدَمْ تَرْکُ الْعَجَلَةِ وَ الْمَشُورَةُ وَ التَّوَکُّلُ عِنْدَ الْعَزْمِ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‏

سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند ، پشمیان نگردد : 1 - اجتناب از عجله ، 2 - مشورت کردن ، 3 - و توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیری .

 کشف الغمة (ط - القدیمة) ج ‏2 ، ص 349