افزایش سطح معرفت و باور های دینی ..

اولین و مهترین راهی که بایستی روی آن سرمایه گذاری و هزینه کرد ، بحث آموزش صحیح  است..

^{البته آموزشی مداوم و از همان سنین کم و البته متناسب با سطح معلومات هر شخص...}

^{یک واقعیت تلخ وجو دارد و آن اینکه ؛} 

در جامعه ی ما به میزانی که برای اکثر پدرو مادرها، دغدغه یادگیری زبان های خارجی مثل انگلیسی و فرانسوی  و...وجود دارد ، میتوان به جراٌت گفت ابدا دغدغه ای برای افزایش سطح معرفتی دینی فرزندانانشان وجود ندارد..

علت هم روشن است.چون این موضوع برای ایشان از اهمیت جندانی برخوردار نیست لذا احساس نیاز به آموزش و فراگیری فرزندانشان نیز  در خود نمیکنند. که این عدم احساس نیاز  ، ناشی از غفلت ایشان است..

^{طبیعتا وقتی پدرو مادر که سرپرست کوچکترین اما مهم ترین کانون جامعه هستن ؛تمایلی به این موضوع نداشته باشند جامعه نیز قطعا به این سمت حرکت نخواهد کرد...}

حیا...گوهر گران قدر 8

امام علی علیه السلام :

ایمان عیارت است  از  معرفت قلبی ، اقرار به لسان و عمل با اعضا و و جوارح 

نهج البلاغه حکمت 218

سه گام اصلی که برای تحصیل ایمان عملی ، بدان نیاز است را بیان کردیم.پس تا اکنون این نتیجه به دست آمد که :

اگر ما دغدغه داریم جامعه ای باحیا داشته باشیم و اطرافیان و دوستانمان را در این مسیر تهیج کرده و تقویت نماییم ، بایستی ابتدا در مسیر افزایش معرفت دینی آن ها گام برداریم ،به هر طریق صحیح و ممکن....

تکرارش بیهوده نیست که هر چه قدر همتمان در این جنبه بیشتر باشد ادامه ی راه آسانتر است...

وقتی جوان ما اعتقادات راسخی داشته باشد و در مسیر این اعتقادات و باور ها به سمت انجام فرامین الهی حرکت کند ،معروف و منکر ، حلال و حرام رابشناسد و عامل به اعمال صالحه باشد و با شناختی که از معصومین در این مسیر پیدا نموده از متضرعین و متوسلین این بزرگواران باشد ،آیا در مسیر بی عفتی و بی حیایی گام بر میدارد؟

حیا.....گوهر گرانقدر7

گفتیم برای تسریع در حرکت به سمت کمال هیچ گاه بی نیاز از تضرع و احساس نیاز نزد معصومین به عنوان بندگان خوب و مجرای افاضه ی فیوضات الهی  نبیستیم....از معصومین به عنوان صراط مستقم نام بردیم....شاید شایسته باشه که کمی بیشتر گفتارمون رو در این رابطه ادامه بدیم...برای گام اول بریم خدمت قرآن کریم..
در سوره ی حمد از خدای متعال میخواهیم مارا به راه راست راهنمایی کند..اهدنا الصراط المستقیم...
درسوره ی یس ایات 60و 61 میخوانیم:

الم عهد الیکم یا بنی آدم ان لاتعبدوالشیطان.انه لکم عدو مبین  وان اعبدونی هذا صراط المستقیم..

در این آیه ی شریفه از عبادت خداوند به عنوان صراط مستقیم یاد شده..عبادتی که به معنای عبودیت و بندگی است
در رابطه با عبادت حرفها و سخن های زیادی میتون گفت ..لکن به بیان راحت و روان عبادت یا همان بندگی و عبودیت  ، اجرا اوامر الهی و دوری گزیدن از نواهی الهی است (یعنی همان طاعت و ترک گناه...)

حیا.....گوهر گرانقدر6

شاید شما که این مطلب را میخوانید تعجب کنین که این تیتر چه تناسبی با این مطلب دارد....پس بهتراس که یک برگشتی به اصل بحث و اینکه چی شد ما به اینجا رسیدیم داشته باشیم..
قبلا گفتیم که حیا، ارتباط عمیق و پیوسته ای با میزان اعتقاد و نوع نگاه ما به نظام هستی دارد..لذا وقتی میشود جامعه را با حیا کرد که :

 عقاید و اعتقادات و باور های جامعه اصلاح شود...

لذا ما ابتدا لازم میدانستیم گذرا و کوتاه اشاره کنیم به انچه که میتوند کمک کار ما باشد در راه اصلاح عقایدمان...
خب برگردیم به ادامه ی بحث...

حیا....گوهر گرانقدر5

بهتر است در ادامه ی بحث ابتدا کمی راجع به  بندگی صحبت کنیم که در گفتار قبل گذرا از آن عبور کردیم...
عبودیت و بندگی مراتبی دارد...هر چه انسان بیشتر نسبت به خدا تواضع نشان دهد و به حق او را مولای خود و مالک خود بداند رشدش فزونی می یابد.. شاید در ابتدای امر خواندن این روایت کمک زیادی به ما بکند ؛

قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ : اُعبُد اللهَ کَانّکَ تَراهُ فانْ کُنتَ لاتَراهُ فانّهُ یَراکَ.

رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمودند: خدا را به گونه ای عبادت کن، مثل اینکه او را می بینی و اگر تو او را نمی بینی، همانا خداوند تو را می بیند.
«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۷۴

 

یعنی تا معرفتمان کم باشد راهمان به سمت عبودیت هموار نیست...دقیقا همانی که در گذشته اشاره کردیم..اول باید برویم سراغ  افزایش فهم دینی و در واقع همان ایمان نظری..این خیلی به ما کمک میکند...یعنی ما به میزانی که باور و اعتقاد مان رو زیاد کنیم در بندگی سرعتمون بیشتر میشود و زودتر به کمال میرسیم

قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : لا عبادَةَ الاّ بیقینٍ.
رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمودند: عبادت کامل نیست مگر اینکه از روی یقین (به پروردگار) باشد.
«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۱۶۹»

حیا....گوهر گرانقدر4

و اما جنبه ی دیگر ایمان ، ایمان عملی است..ایمان نظری را که شناختیم در گام بعد باید برویم سراغ عمل....اینجا کار کمی دشوارتر است..و نتایج ایمان نظری در اینجا خودش را نشان میدهد..هر چه قدر که در جنبه ی نظری ایمان خودمان رو قوی کنیم و معرفتمان رو افزایش بدیم در جنبه ی عملی کارمان آسانتر میشود

نکته ی مهم این است که ..اگر اکتفا شود به جنبه ی نظری و در واقع ایمان ما با عمل صالح پیوند نخورد هیچ فایده ای ندارد و اگر با عمل صالح یعنی عملی که در کمال اعتدال و انصاف انجام شود همراه گردد تمام کمال را نصیب بنده مینماید

وَالَّذینَ آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِنَ الجَنَّةِ غُرَفًا تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهارُ خالِدینَ فیها ۚ نِعمَ أَجرُ العامِلینَ
و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادند، آنان را در غرفه‌هایی از بهشت جای می‌دهیم که نهرها در زیر آن جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ چه خوب است پاداش عمل‌کنندگان!
وره مبارکه العنکبوت

این اعمال عادی و اختیاری که انجام میدهیم و  کمتر به کیفیت انجامشان دقت میکنیم  واقعیتی جز این ندارد که  عاقبت ما که گره خورده به میزان ایمان ما ،با همین اعمال به ظاهر عادی رقم میخورد..

حیا...گوهر گران قدر 3

همانطور که قول داده بودیم بحثمون رو ادامه بدیم با این نتیجه که عرض شد ؛

 اگر بخواهیم بی حیایی در جامعه درمان بشود قطعا بایستی اعتقادات غلط  ما اصلاح بشود

.

ریشه ی عمده ی مشکلات ما در بی ایمانی است..پس باید برای درمان درد،  برویم سراغ دارو.....خب باید بدانیم که این درمان که گفتیم چی هست و کیفیت تحصیلش چطور است تا بشود از آن استفاده ی مطلوب راکرد.بذارید بحث رو با دو روایت زیبا که همه ی حرف ها را در دل خود دارد و بعدا برمیگردیم و بهش دوباره اشاره میکنیم ، شروع  کنیم که:

 علی (علیه السلام) به زیبایی می فرماید: «اَحسَنُ مَلابِس الدِّینِ اَلحَیاءُ ؛ نیکوترین لباس دین حیا است.»

محمدی ری شهری، میزان الحکمه (بیروت دارالحدیث)، چاپ دوم، 1419، ج 2، ص 716 ، روایت 4544.

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «لاایمانَ لِمَن لاحَیاءَ لَهُ ؛ایمانی نیست برای آن کسی که حیا ندارد.».

 همان، ص 717، روایت 4570.