حیات

از بایزید بسطامی، عارف بزرگ، پرسیدند: این مقام ارزشمند را چگونه یافتی؟ گفت: شبی مادر از من آب خواست. نگریستم، آب در خانه نبود. کوزه برداشتم و به جوی رفتم که آب بیاورم. چون باز آمدم، مادر خوابش برده بود. پس با خویش گفتم: «اگر بیدارش کنم، خطاکار خواهم بود.» آن گاه ایستادم تا مگر بیدار شود. هنگام بامداد، او از خواب برخاست، سر بر کرد و پرسید: چرا ایستاده ای؟! قصه را برایش گفتم. او به نماز ایستاد و پس از به جای آوردن فریضه، دست به دعا برداشت و گفت: «خدایا! چنان که این پسر را بزرگ و عزیز داشتی، اندر میان خلق نیز او را عزیز و بزرگ گردان»

پیام متن:

ادب فرزند و احترام ویژه ی فرزند نسبت به مقام مادر ، موجب رضایت مندی مادر میگرد  و در این هنگام است که مادر که دست به دعا بردارد ازآنجا که نزد خداوند مقام والایی دارد  دعایش در حق فرزندش مستجاب میگردد.

شاید خیلی گره هایی که در زندگی ما است بخاطر عدم احترام یا بی توجهی به  این دو وجود مقدس یعنی پدر و مادر در زندگی ماست..