حیات

در ادامه ی بررسی علت های غفلت ورزی خانواده ها نسبت به تشویق فرزندانشان به سمت معارف الهی در جلسه ی قبل به تبلیغات ضد دینی اشاره کردیم..

لازم میدانم که اضافه کنم که تبلیغات ضد دینی ، تنها به تبلیغات رسانه های بیگانه علیه دین ، خلاصه نمیشود ..هرچند آنها بسیار در این مسیر در تلاش هستند اما آنچه درد آورتر و نگران کننده تر است تبلیغات ضد دینی درون نظامی خودمان است...

این دسته از تبلیفات گاهی عامدانه است،  که بر میگردد به مساٌله ی جدی و واقعی نفوذ که بارها و بارها در محافل مختلفی مقام معظم رهبری مدظله العالی بدان اشاره کردند اما گاهی هم جاهلانه و بدون قصد و غرض است .

دسته ی اول که تکلیفشان پر واضح است. اینان دارای  همان روحیه ی نفاق گونه ای هستن که از همان صدر اسلام  وجود داشته و ضرباتی به شدت سختتر از ضربات کفار و مشرکین بر پیکره ی اسلام وارد مینمودند و نشان میدهد قصه ی پر غصه ی نفاق هیچ گاه گریبان مذهب ما را رها نخواهد کرد..

اما دسته ی دوم که جاهلانه به نفع جبهه های مخالف مذهب شیعه فعایت میکنند شامل مجموعه ها و گروه ها ی مختلفی میشود که اینجا جایگاه تبیین تفصیلی آن نیست لکن اختصارا بعض موارد آن را عرض میکنم..

یکی از این گروه ها، که مهمترین گروه در جامعه ما هستن افرادی هستن که از صمیم قلب خواستار پیشرفت این نظام هستن لکن چون عمل های ایشان متکی به علم کافی نیست و برخواسته از شور و شوق و هیجان جوانی است گاهی ضرباتی بر پیکره ی اسلام وارد مینماید که شاید سهمگین تر از ذسته اول هم باشد..قصد بنده ورود کلی است نه جزئی ، اما مثالی عرض میکنم :مثلا بحث نهی ازمنکری که هرازجندی !! در جامعه ی ما شور میگیرد و تا چشم باز میکنیم میبینیم عده ای بدون این که اطلاعی از شرایط امر به معروف و نهی از منکر داشته باشند با رفتار های زننده ای، دایه ی مهربانتر از مادر برای اسلام شده اند و با چشمانی پر از غضب به گونه ای طرف خاطی را عتاب میکنند که گویی دشمن درجه اول اسلام را یافته اند و الان دیگر فرصت امان دادن به او نیست و باید درست و حسابی به حسابش رسیدگی کرد..

اینها کسانی هستند که درست اسلام را نشناخته اند و به غرایض و مصالح اسلام آگاهی ندارند و بایستی از افراد مطلع و آگاه همواره و برای هر حرکتی که تلقی حرکت دینی از آن میشود و در واقع به نام اسلام  انجام میشود ، مشاوره بگیرند.

اما گروه بعدی، ارگانهای مختلفی هستن که مسئولیت تربیت فرزندان در جامعه ی ما را بر عهده دارند ؛مثل آموزش و پرورش و ..اما نقش اساسی و حیاتی خود را که تربیت است نه آموزش ، آنهم تربیت دینی به راحتی به فراموشی سپرده اند و انگار اصلا چنین وظیفه ای در قبال رسیدگی به فرزندان این جامعه ی شیعی ندارند..گاه ی هم مشاهده شده یک معلم در کلاس درس دانش آموزش را به جای آشنایی با آموزه های اسلامی با آموزه های غربی آشنایی میدهد .

امام خمینی ره ：

همه معلمین در فکر این باشند که خودشان را تهذیب کنند. باید خود را مهذب کنند تا حرفشان در دیگران اثر کند. معلمین و همه کسانی که در شغل معلمی بسر می برند باید بدانند که شغلشان بسیار مهم است. باید توجه کنند که بچه ها را از ابتدا خوب بار بیاورند که دانشگاه دیر است. معلمین باید احساس کنند که پیش خدا مسئول اند، اگر بچه ها بد تربیت بشوند، اینها هم مسئولند.

اگر در این مورد من و شما هم سکوت کنیم، مسئولیم

یا همین مهد کودک ها ...که داستانس انقدر غم انگیز است که  گفتنش روح آدمی را به شدت آزار میدهد...ترویج موسیقی ، اختلاط آن هم در استخر، کلاس آموزش رقص و...چه سنخیتی با مفاهیم ناب اسلام یدارد؟؟؟