حیات

اولین و مهترین راهی که بایستی روی آن سرمایه گذاری و هزینه کرد ، بحث آموزش صحیح  است..

^{البته آموزشی مداوم و از همان سنین کم و البته متناسب با سطح معلومات هر شخص...}

^{یک واقعیت تلخ وجو دارد و آن اینکه ؛} 

در جامعه ی ما به میزانی که برای اکثر پدرو مادرها، دغدغه یادگیری زبان های خارجی مثل انگلیسی و فرانسوی  و...وجود دارد ، میتوان به جراٌت گفت ابدا دغدغه ای برای افزایش سطح معرفتی دینی فرزندانانشان وجود ندارد..

علت هم روشن است.چون این موضوع برای ایشان از اهمیت جندانی برخوردار نیست لذا احساس نیاز به آموزش و فراگیری فرزندانشان نیز  در خود نمیکنند. که این عدم احساس نیاز  ، ناشی از غفلت ایشان است..

^{طبیعتا وقتی پدرو مادر که سرپرست کوچکترین اما مهم ترین کانون جامعه هستن ؛تمایلی به این موضوع نداشته باشند جامعه نیز قطعا به این سمت حرکت نخواهد کرد...}

^{در این رابطه شایسته است پای صحبت پیامبر صلوات الله علیه نیز بنشینیم:}

پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:«کل مولود یولد علی الفطره حتی تکون ابواه یهودانه و ینصرانه؛

هر نوزادی به فطرت (اسلام و توحید) متولد می شود، آنگاه پدر و مادر او را به یهودیت و نصرانیت گرایش می دهند و از راه فطرت منحرف می سازند.

^{حال اینکه چرا غفلت دامن گیر پدر و مادر های و البته و به طور ویژه مادرهای جامعه ی ما شده است ، تا این حد که نه تنها خودشان  نسبت به معارف الهی کم اهمیت شده اند بلکه هیچ اشتیاقی نیز به تربیت دینی فرزندانشان نیز ندارند دلایل زیادی دارد اما شاید بتوان   دلایلی برای آن یافت از جمله ؛}

^{1- تاثیر رسانه بر خانواده :}

^{اینجا مقصود من رسانه هی داخلی علی الخصوص صدا و سیما است  ..چون ما از رسانه های خارجی انتظار نداریم حرکتی مثبت در جهت دیندار کردن جامعه ی ما انجام دهند!!}

^{وقتی صدا وسیما که به فرموده ی امام، خود به تنهایی دانشگاه است و اکثر خانواده ها واقعا اوقات زیادی را پای رسانه های مختلف از جمله صداو سیما  صرف میکنند  ، به  جای حرکت به سمت دیندار کردن جامعه نقش بارزی در دور کردن و ایجاد غفلت در خانواده ها نسبت به امور دینی  ایفا میکنند، خیلی دور از انتظار نیست که ما شاهد روندی نزولی در رابطه با اشتیاق جوان و خانواده به سمت معارف الهی باشیم.}

^{قصد بنده نام بردن از برنامه هایی که همه شاهد پخش آن ها بودیم و هستیم که مسلما با روح اسلامی اصلا سازگاری ندارد ،نیست}

لکن به طور کلی عرض میکنم که ، در رسانه ی ملی کشوری که آرمان های بلندی برای خود ترسیم کرده است و پرچمدار ترویج تفکر شیعی در جهان اسلام است ، نسبت تولید برنامه های دینی و مذهبی (که شامل حتی فیلم ها و سریال هایی با مضامین دینی هم میشود ) به تولید برنامه های غیر دینی چقدر است؟این یک معادله ی خیلی پیچیده نیست که جوابش مشکل باشد ...به راحتی و با مرور برنامه ها در طول یک هفته میتوان به درستی به این نتیجه رسید که رسانه ی ملی به جد در این مسئله دچار کم کاری است.

همان طور که در ابتدا عرض کردم اولین گام و مهمترین گام برای افزایش معرفت دینی جامعه ،آموزش صحیح است..برای همه ی ما میزان تاثیر گذاری صدا و سیما در این رابطه آنقدر واضح است که نیازی به اشاره ی بنده ندارد.

البته در طول این سال ها ما شاهد پخش برنامه های دینی و معرفتی خوبی هم از صدا و سیمای جمهوری اسلامی بودیم اما واقعا ظرفیت رسانه ی ملی در همین حد است؟؟!!...

ادامه دارد...