حیات

روزی امیر المومنین علیه السلام در مسجد کوفه جوانی را مشغول نماز خواندن دیدند..جوان با حضور قلب و توجه تام به آداب نماز ، نماز میگزارد.حضرت به او فرمود:«ای جوان ،تأویل نماز چیست؟»

جوان عرض کرد: «آیا نماز جز عبودیت ، تأویلی دارد؟که بدون آن ناقص است و ناپسند.تأویل نماز عبارت است از قربت ،خلوص ، حضور قلب و توجه ، معرفت خداو محبت اهل بیت علیهم السلام که بدون آن هیچ عملی صحیح نخواهد بود ، اگر چه شخص در همه عمر و دهر روزه دار باشد و در بین صفا و مروه به عبادت قیام کند» 1

خودمونیما.....چه معرفتی داشت این جوان..

.اگر همه ی ما ،مخصوصا ما جوان ها ،تا این اندازه متوجه ماهیت و حقیت نماز بودیم و باشیم شاید خیلی از گرفتاری ها یا به وجود نمی آمد و یا هم انقدر معرفت می یافتیم که میگفتیم : هر چه از دوست رسد نیکوست...

رشته ای بر گردنم افکنده دوست...میکشد هر جا که خاطر خواه اوست

قربونت خدا......

 پی نوشت:

1- نماز از دیدگاه قرآن و حدیث، ص 138